ชวนทุกคนมาค้นตัวตนกับแบบทดสอบจิตวิทยาที่จะบอกได้ว่า ‘เซฟโซนในชีวิตคุณคืออะไร?’ ผ่านสถานการณ์ง่าย ๆ โดยปกติแล้ว เมื่อคุณต้องเข้าห้องน้ำสาธารณะ คุณมักเลือกเข้าห้องน้ำห้องไหน?

เลือกได้แล้ว มาอ่านคำตอบกัน

.

.

.

คุณมักเลือกเข้าห้องแรกที่ว่าง

เซฟโซนในชีวิตของคุณคือ เพื่อนสนิทหรือสัตว์เลี้ยง

เมื่อคุณมีปัญหา หรือเจอเรื่องหนัก ๆ มา เพื่อนสนิทและสัตว์เลี้ยงของคุณจะเป็น 2 สิ่งที่คุณนึกถึงเป็นอย่างแรก แม้ว่าพวกเขาจะหาทางออกให้คุณไม่ได้ แก้ปัญหาให้คุณไม่ได้ แต่คุณเชื่อมั่นว่าพวกเขาพร้อมเยียวยาใจ พร้อมซัพพอร์ตคุณอยู่ตลอดเวลาแบบไม่มีวันหยุดพัก ถ้าเพื่อนรู้ว่าคุณมีปัญหา พวกเขาพร้อมจะมาหาคุณ หรือพร้อมรับโทรศัพท์คุณทันที หรือแม้แต่เจ้าตัวเล็กที่บ้านที่ปกติมีแต่จะสร้างความวุ่นวาย แต่ในวันที่คุณดาวน์เมื่อไหร่ เขาก็พร้อมมอบรอยยิ้มและเป็นกำลังใจให้คุณได้เสมอ

คุณเลือกเข้าห้องไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ห้องแรก

เซฟโซนในชีวิตของคุณคือ ครอบครัวของคุณ

แม้วันปกติจะตีกันอยู่บ่อย ๆ เถียงกันทุกวัน แต่ในยามที่คุณมีปัญหานอกบ้านมา คนที่รับฟังคุณจริง ๆ อย่างไม่มีอคติ ไร้ซึ่งผลประโยชน์มาเกี่ยวของ ก็มีครอบครัวนี่แหละ คุณอาจไม่ได้เล่าทุกอย่างให้พวกเขาฟัง แต่เมื่อคุณเจอเรื่องไม่สบายใจมา พวกเขาก็พร้อมเป็นพื้นที่เล็ก ๆ ให้คุณได้ระบายความอึดอัดทั้งหมด ผลัดกันแชร์ประสบการณ์ต่างรุ่น ฟังคนแก่เล่าเรื่องเดิมซ้ำ ๆ ให้คำปรึกษาก็ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่หรอก แต่ความรู้สึกที่คุณได้คือ มันโคตรอุ่นใจที่อย่างน้อยคุณก็รู้ว่ามีคนซัพพอร์ตคุณด้วยใจจริงอยู่ตลอดเวลา

คุณมักหาห้องน้ำที่สะอาดที่สุด

เซฟโซนในชีวิตของคุณคือ ห้องนอนของคุณ

ในทุก ๆ วันที่ไม่ว่าคุณจะเจอเรื่องอะไรมา ขอแค่ให้คุณได้กลับมาพักใจในห้องนอนของคุณ ที่เดียวที่คุณรู้สึกว่านี่แหละคือที่ของคุณจริง ๆ ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้าแค่ไหน เคยนอนร้องไห้จนหลับไป หรือมีความสุขจนอยากกระโดดลงบนเตียง หลาย ๆ เรื่องก็เกิดในที่แห่งนี้ ที่มีแค่ตัวคุณกับเฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้น ที่ ๆ เหมือนหยุดเวลาของโลกภายนอกไว้ เปิดโอกาสให้คุณชาร์จแบตฯ ฮีลตัวเองขึ้นมาในทุกวัน ทำให้คุณรู้ว่า ไม่ว่าคุณจะเจออะไรมา ที่แห่งนี้ยังรอรักษาทำแผลให้คุณได้เสมอ 

คุณมักพุ่งตรงไปที่ห้องน้ำที่อยู่ท้ายสุดหรือในสุด

เซฟโซนในชีวิตของคุณคือ ตัวคุณเอง

ทุกครั้งที่คุณเจอปัญหาหรือเจอเรื่องหนักหน่วงมามากมาย คุณจะพบว่าสิ่งแรกที่คุณนึกถึงก่อนจะอยากระบายให้ใครฟัง หรือก่อนจะเริ่มแก้ปัญหา คือการได้อยู่คนเดียว คุณมักต้องการเวลาอยู่กับตัวเอง คุณอยากหยุดทุกอย่างชั่วขณะเพื่อโอบกอดตัวเอง บางคนเลือกเข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ บางคนเลือกนอนหลับ บางคนเลือกขับรถไปที่ไหนก็ได้คนเดียว ไม่อยากเจอคนรู้จัก ขออยู่ในที่ที่มีแค่คุณ ได้ลองคุยกับตัวเอง ถามไถ่ตัวเอง ซึ่งคุณรู้ว่ามันไม่ใช่ทางแก้ปัญหาหรอก แต่การอยู่กับตัวเองก็ด่านแรกที่คุณนึกถึงเสมอ คุณเชื่อว่าไม่มีใครพร้อมโอบกอดคุณ และรู้จักคุณได้ดีที่สุดเท่าตัวคุณเอง และหลายครั้งที่คุณผ่านเรื่องราวแย่ ๆ มาได้ก็เพราะตัวคุณเอง